Gebruik van antibiotica in de melkveehouderij: welke praktijken moeten worden toegepast??

Sinds 1 januari 2020 worden monsters van koemelk die op boerderijen zijn genomen, systematisch geanalyseerd voor mogelijke sporen van antibiotica voor de betaling ervan. De doelstelling is ervoor te zorgen dat de consument verzekerd is van de afwezigheid van antibioticaresiduen in zijn voedsel. Voor de boerderij bedragen de totale kosten van een antibiotica-boete €500/1000 L melk. Het is daarom essentieel om om de goede hygiënepraktijken te respecteren voor het identificeren van de behandelde dieren om dit risico tot een minimum te beperken

Verschillende tips om de hoeveelheid residuen in de melk te beperken

Een koe kan antibiotica nodig hebben om mastitis, tijdens de droogstand of andere ziekten te behandelen. Hoe kunnen we elk risico op besmetting vermijden en de aanwezigheid van antibiotica in de melk beperken?
Hier vindt u enkele tips om de risico's van melk besmetting te voorkomen:
  • Systematisch identificeren en visueel markeren van alle behandelde koeien, inclusief droogstaande koeien.
  • Noteer alle behandelingen ( tijdens de zoogperiode en de droogstand) in het gezondheidsboekje en houd de voorschriften bij.
  • Wees op de hoogte van de eisen van de gebruikte geneesmiddelen en houd u aan de voorschriften van de dierenarts.
  • Geef de instructies door aan de volgende melker.
  • Gooi de melk van alle gemolken kwartieren weg gedurende de gehele wachttijd.
  • Respecteer de "biest" periode, d.w.z. geen melklevering voor de 7e dag na het afkalven.
  • Let ook op bij droogstaande koeien: respecteer de wachttijd die moet worden toegepast bij een korte droogstand of bij voortijdig afkalven.
  • Houd ook rekening met niet-intramammaire behandelingen. (zetpillen, injecties, sprays, zalven, enz.).
  • Gebruik transparante bypass vaten met voldoende volume.
  • Spoel de klauw na het melken van een behandelde koe goed af om te voorkomen dat er melk residuen overblijven.

Wat doen bij vermoeden van tank verontreiniging?

Gebruik van antibiotica in de melkveehouderij: welke praktijken moeten worden toegepast?
Als u een vermoeden heeft over de aanwezigheid van antibiotica in uw melk, voer dan een test uit voordat u het aflevert. Tegenwoordig bestaan er eenvoudige antibiotica testers en detectoren waarmee u uw eigen controle kunt uitvoeren.

Met deze testers kunt u er zeker van zijn dat de melk die aan uw melkfabriek wordt geleverd, geen antibiotica bevat. Elke koe kan individueel worden getest, zodat het risico op besmetting van uw tank wordt vermeden en bijgevolg de melk niet onnodig moet worden vernietigd.

De kosten van de testers zijn zéér gering in vergelijking met de boetes die kunnen worden opgelegd als gevolg van de slechte kwaliteit van de melk.

Antibiotica detectoren zijn uiteindelijk een goedkope garantie om kwaliteitsmelk te leveren. Natuurlijk moet de melk bemonstering en analyse strikt worden uitgevoerd.
Let op de volgende punten:
  • Vóór de bemonstering moet de melk homogeen worden gemaakt
  • Alle melk containers moeten bemonsterd worden (als er meerdere tanks of bussen gebruikt worden)
  • De eerste melkstralen moeten weggegooid worden (als het om één individuele melkkoe gaat)
  • Het bemonsteringsmateriaal moet na elk gebruik goed gewassen, gespoeld en gedroogd worden
  • Het protocol en de instructies van de fabrikant van de testers moeten goed nageleefd worden.

Alleen de officiële methode die in een erkend laboratorium wordt uitgevoerd, is gezaghebbend voor de betaling van de geleverde melk.
Als er na het testen inderdaad antibiotica in uw melk zit, moet u uw ophaler of koper hiervan op de hoogte brengen voor de afhaling. De koper zal u vergoeden voor de vernietigde melk tegen een percentage van de waarde van de niet-geleverde melk.

Source : CNIEL